z \przestrachu от испуга
z przestrachu — от испу́га+ strach, przerażenie
* * *
м, P przestrachu
испу́г, перепу́г
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przestrach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nagły strach, przerażenie, popłoch, wystraszenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzasnąć, pisnąć z przestrachu. Ktoś znieruchomiał, oniemiał z przestrachu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestrach — m III, D. u, blm «nagle powstały strach, przerażenie» Spojrzeć na kogoś z przestrachem. Krzyknąć z przestrachu. Przestrach ogarnia, paraliżuje kogoś. Z przestrachu nie mógł wykrztusić słowa … Słownik języka polskiego
Бончальский Северин — польский поэт начала XVII в., ценимый своими современниками. Его сочинения: Ochrana koronna (Краков, 1606), в которой автор стремится представить современное состояние Польши и предлагает советы, как избежать грозившую опасность; Fortuna albo… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ach — «wykrzyknik wyrażający różne stany uczuciowe, najczęściej zachwyt, radość, zdziwienie, przestrach» Ach, jak tu pięknie! Ach, jak się cieszę! Ach, jak się zlękłam! ach w lp n ndm; lm M. achy, D. achów w użyciu rzecz., zwykle w wyrażeniu: Ach i och … Słownik języka polskiego
dosięgnąć — + rzad. dosiąc dk Vc, dosięgnąćsięgnę, dosięgnąćsięgniesz, dosięgnąćsięgnij, dosięgnąćsięgnął, dosięgnąćsięgła, dosięgnąćsięgli, dosięgnąćsięgnięty, dosięgnąćsięgnąwszy dosięgać ndk I, dosięgnąćam, dosięgnąćasz, dosięgnąćają, dosięgnąćaj,… … Słownik języka polskiego
jej — «wykrzyknik używany zwykle w połączeniach: ach jej, o jej, wyrażający różne stany uczuciowe, np. zdziwienie, zniecierpliwienie, radość, przestrach» O jej! Jak się przestraszyłam. Ach jej! Ile osób przed nami … Słownik języka polskiego
och — «wykrzyknik wyrażający różne stany uczuciowe, najczęściej zachwyt, radość, zdziwienie, przestrach» Och, jak tu miło! Och, jaki wiatr! Och, jak się przestraszyłam! och w użyciu rzecz., zwykle w wyrażeniu: Achy i ochy «okrzyki, westchnienia… … Słownik języka polskiego
oj — 1. «wykrzyknik wzmacniający wypowiedź, wyrażający ból, żal, przestrach, podziw itp.» Oj, ja nieszczęsna! Oj! Jakie to ładne. Oj! Jak tu przyjemnie. Źle z nim, oj, bardzo źle! Oj tak, masz rację. 2. «wykrzyknik wyrażający pogróżkę, naganę» Oj!… … Słownik języka polskiego
ojej — «wykrzyknik wyrażający różne uczucia: zdziwienie, zniecierpliwienie, przestrach, podziw, często wzmacniający wypowiedź» Ojej! to boli! Ojej, coś ty zrobiła! Ojej, tak się boję … Słownik języka polskiego
słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… … Słownik języka polskiego
aj — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} używany w reakcji na nagły ból, przestrach itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
